Page 171 - XX LAT KLUBU ROTARY LUBLIN - CENTRUM

Junactwa w Lublinie (regionalnej organizacji skautowej obejmującej okolice Lublina, War-
szawy i Piotrkowa Trybunalskiego 1911-1917).
Do wybitnych postaci lubelskiego harcerstwa II Rzeczypospolitej należeli m.in. Ojciec

Jacek Woroniecki – podharcmistrz, inspektor męskiego Okręgu ZHP XII A w Lublinie
(1920-1921), pierwszy przewodniczący Zarządu Oddziału Lubelskiego ZHP (1921-1923),
późniejszy rektor KUL (1922-1924); phm. Zygmunt Puławski – wybitny projektant
i konstruktor polskich samolotów PZL w Warszawie, pilot, oblatywacz; ks. bp lubelski Piotr
Kałwa – czł. Zarządu Oddziału Lubelskiego ZHP, kapelan Chorągwi Lubelskiej (1933-
1935); Ojciec phm. Leon Knabit benedyktyn z Tyńca – b. namiestnik zuchowy i przyboczny
komendanta hufca w Siedlcach (1947).
19 października br. na zaproszenie prof. dra hab. dra h. c. Multi Zygmunta Litwińczuka

– członka założyciela RC Lublin – Centrum, w Sali Kolegialnej Uniwersytetu Przyrodni-
czego w Lublinie odbędzie się spotkanie okolicznościowe z okazji 100-lecia Niepodległości
Polski i 100-lecia Związku Harcerstwa Polskiego z udziałem władz oddziału lubelskiego
Stowarzyszenia Szarych Szeregów oraz kadry naukowo-dydaktycznej lubelskich uczelni – b.
członków i instruktorów ZHP z wykładem naszego klubowego kolegi hm. Stanisława Dą-
browskiego nt. Harcerskie drogi do niepodległości.
Finał obchodów 100-lecia ZHP nastąpi 3 listopada br. w Teatrze im. Juliusza Osterwy
w Lublinie z udziałem władz państwowych i samorządowych województwa i miasta, służb
mundurowych, władz harcerskich i organizacji kombatanckich współpracujących z ZHP.
Uroczystej gali towarzyszyć będzie odsłonięcie na budynku teatru pamiątkowej tablicy

o treści: Pamięci uczestników Zjazdu Zjednoczeniowego w setną rocznicę tego wydarzenia z wdzięcznym
„Czuwaj!” zuchy, harcerki i harcerze Związku Harcerstwa Polskiego. 1-2 listopada 2018 r.
Pisząc u udziale harcerzy w dziele odzyskania niepodległości i walce o wolność należy
wspomnieć, że wychowywana w duchu niepodległościowym młodzież skautowa już pod
koniec 1914 r. znalazła się w znacznej części w szeregach konspiracyjnej Polskiej Organizacji
Wojskowej (POW), stanowiącej część kierowanego przez Piłsudskiego obozu niepodległo-
ściowego.
Za działalność skautową władze rosyjskie już od 1912 r. rozpoczęły aresztowania skau-

tów i (w okresie późniejszym) peowiaków, których wywożono w głąb Rosji.
W dniu 30 lipca 1915 r., po południu, wkroczyli do opuszczonego przez wojska rosyjskie
Lublina ułani I Brygady Legionów Polskich. W gronie ochotników do polskiego wojska
znalazło się także kilkudziesięciu lubelskich skautów.
W drugiej połowie 1917 r., po kryzysie przysięgowym i aresztowaniu Piłsudskiego przez
Niemców, obóz jego zwolenników rozpoczął przygotowania do rozprawy zbrojnej z oku-
pantami, rozbudowując POW i przygotowując kadry do walki zbrojnej. Rezerwą tych kadr
była młodzież harcerska, patriotyczna, zdyscyplinowana, zaradna i wykształcona.
W Lublinie młodzież ta przygotowywała się do walki w zakonspirowanej Szkole Podchorą-
żych POW, Lubelskiej Kadrze Szkolnej i legalnym Towarzystwie „Piechur”.

Jesienią 1917 r. w czasie tworzenia Lubelskiej Kadry Szkolnej przydzielono do niej
wszystkich uczniów-peowiaków, którzy utworzyli korpus podoficerski. Większość

170