Page 72 - XX LAT KLUBU ROTARY LUBLIN - CENTRUM

Wojenne lata 1914-1919 spędził w Hiszpanii. Płótna „okresu hiszpańskiego” cechuje
geometryzacja (wpływ kubizmu) oraz intensywność płasko kładzionych barw (wpływ
fowizmu): Ulica w Madrycie (1916), Taras w Madrycie (1917). W latach 20. zainicjował nurt

polskiego koloryzmu nawiązujący do twórczości francuskich postimpresjonistów. Jako
pedagog patronował grupie malarzy i grafików skupionych w Komitecie Paryskim zwanych
potocznie kapistami. Od 1923 został ponownie profesorem ASP w Krakowie, od 1925
kierował filią tej uczelni w Paryżu.
Dwudziestolecie międzywojenne przyniosło kolejną zmianę stylu Pankiewicza.
Stopniowo zrezygnował on z czystego, intensywnego, dekoracyjnego koloru na rzecz
malarstwa walorowego, będącego obiektywną wizją rzeczywistość. Ewolucję ówczesnej
twórczości malarza znakomicie ilustrują trzy martwe natury. Martwa natura z ananasem

(1923) to intensywne jasne, kolory, barwna płaszczyzna dekoracyjna. Późniejsza Martwa
natura z zielonym dzbanem (1929) zdradza zainteresowanie warsztatem mistrzów
holenderskich XVII w. Wąska gama kolorystyczna i realizm kreuje nastrój refleksji
i wyciszenia. Owoce w koszyku (1938) to kwintesencja malarskiej doskonałości, trudno
znaleźć tu odniesienie do określonego kierunku w sztuce. Częstym tematem powojennych
prac malarza są „pejzaże z puszystymi koronami drzew” okolic Sanary-sur-Mer, Cassis i La
Ciotat.
10 listopada 1933 „za twórczą pracę w dziedzinie malarstwa” został odznaczony przez
Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Otrzymał nagrodę Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Salonie
Malarskim 1937.

71