Page 164 - XX LAT KLUBU ROTARY LUBLIN - CENTRUM

Kapituła Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej w Lublinie przyznała
honorowy tytuł Młodego Dinozaura 2018 roku red. Stanisławowi Janowi Dąbrow-
skiemu za imponujący dorobek autorski, intensywną pracę społeczną, wielość dobrze wy-

korzystanych talentów i umiejętności, dołożenie kronikarskiej cegiełki w obchody 100-lecia
odzyskania przez Polskę niepodległości.
Stanisław Jan Dąbrowski pracę zawodową zawsze łączył ze społeczną. Harcmistrz, czło-
nek władz ukochanego od 60 lat harcerstwa, prezes Ligi Obrony Kraju w województwie
przez trzy kadencje. Działał też m.in. w Związku Żołnierzy WP, Związku Piłsudczyków,
Stowarzyszeniu Autorów Polskich, Rotary Club. W każdej z dziedzin dawał z siebie
wszystko: organizował, wykonywał, pisał kroniki, dokumentował i robi to nadal. Dziś mimo
srebrnych włosów - z racji entuzjazmu do pracy, chłopięcej sylwetki czy choćby noszonego

i teraz munduru harcerza - jest bardziej „młody" niż przysłowiowy „dinozaur". Od lat jest
dziennikarzem systematycznie publikującym w gazetach (np. w „Kurierze Lubelskim”,
„Ziemi Lubelskiej”, harcerskim „Czuwaj”, „Czacie” LOK itd.) redagującym wiele czaso-
pism, który nie był formalnie związany zawodowo z żadną z redakcji.
Jako miłośnik sportu jest wyjątkowo sprawny, ale kłania się tylko na scenie. Kocha rajdy,
spacery i złazy, a jednocześnie z zazdrością zerka w górę, w stronę skrzydlatej braci, czego
wyrazem jest choćby opisanie lotniczych tradycji lubelskich harcerzy na 100- lecie ZHP.
Zawsze swędziało go pióro, publikował, tworzył kolejne książki. Tylko w ostatnim roku
wydał: „Lotnicze harcerstwo Lubelszczyzny", „Księża i zakonnicy w stuleciu ZHP na Lu-
belszczyźnie" i tom wspomnień zatytułowany „Było takie życie".

Wcześniej ukazały się jego autorstwa m.in. Słownik biograficzny harcerzy Lubelszczyzny 1911-
2012 (współautor Stanisław Tryczyński), Harcerze Lubelszczyzny w wojnie polsko-bolszewickiej
1919-1920, Słownik biograficzny harcerzy Lubelszczyzny w II wojnie światowej, W harcerskiej służbie,
Harcerki z tamtych lat…, czy 200 lat Diecezji Lubelskiej i XV a później XX lat Rotary Lublin
Centrum i wiele innych. Pisze następne.
Artystą był prawie od urodzenia. Zadebiutował w wieku 7 lat jako recytator w Domu
Żołnierza. Tam też grał w bajkach, programach kabaretowych i estradowych, później
w teatrze szkolnym Technikum Mechanicznego. Na starcie w dorosłe życie przez 8 lat wy-

stępował w wojskowym zespole estradowym, by po zdjęciu żołnierskiego munduru przejść
na deski Teatru Muzycznego, Teatru im. Osterwy, Estrady Lubelskiej. Występował w wielu
miejscach, m.in. kabarecie Czart.
Zdobytą wiedzą i doświadczeniem dzielił się z innymi. Prowadził warsztaty w Teatrze
Gardzienice, 16 lat w Domu Kultury Kolejarza jako reżyser kierował teatrem TOR.
W zespole Tańca Ludowego Głusk-Kos był kierownikiem literackim. Wyliczać można by-
łoby jeszcze długo.
Profesjonalizm i oddanie przyniosły mu liczne tytuły, odznaczenia, podziękowania
i wyróżnienia, w tym srebrny medal Gloria Artis.
Wciąż się uczył. Ukończył studia pedagogiczne, reżyserii teatralnej oraz podyplomowe

trzech specjalności. To procentowało awansami. W Puławach kierował Zespołem Domów

163