Page 219 - XX LAT KLUBU ROTARY LUBLIN - CENTRUM
P. 219
monumentalnych w Zamościu, Lubartowie i na terenie Roztoczańskiego Parku
Narodowego w Zwierzyńcu, a także w Burgas (Bułgaria), w Debreczynie (Wę-
gry), Inami (Japonia) oraz Viller le Lac i La Bresse (Francja). Prace artysty są w
zbiorach Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Sztuki Współczesnej w
Łodzi, Muzeum Miedzi w Legnicy, Muzeum Okręgowego w Lublinie, Katolic-
kiego Uniwersytetu Lubelskiego, Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lu-
blinie oraz w galeriach i zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. Jest laureatem
nagród i wyróżnień w konkursach i wystawach. Uczestniczy w wielu plenerach
rzeźbiarskich polskich i międzynarodowych. Swoje prace realizuje w materiałach
trwałych, takich jak granit pozyskiwany z głazów narzutowych, marmur i brąz.
Obok rzeźby kameralnej, plenerowej ma na swoim koncie realizacje monumen-
talne, między innymi pomnik ku czci leśników poległych podczas II-ej wojny
światowej w Zwierzyńcu i kamiennego Pegaza w Zamościu.
W bieżącym roku, Bogdan Markowski obchodzi jubileusz 40-lecia pracy
twórczej. Z tej okazji, Muzeum Lubelskie w Lublinie na dziedzińcu zamkowym
prezentuje wybrane z okazałego dorobku twórcy prace.
„Głazy narzutowe i w ogóle kamień mają swój ciężar i statykę. Markowski się
nie wtrąca i nie zmienia tego stanu rzeczy. Często podkreśla te zalety, tkwiące w
materiale./.../ Preferuje granit, sądzę, że chyba najlepiej odpowiada jego tempe-
ramentowi twórczemu.”
(prof. A. Pastwa)
„Tym, co dominuje w rzeźbach Bogdana Markowskiego obok oczywistej fa-
scynacji artysty rodzajem materiału, jego strukturą i kolorystyką, jest wyczuwalny
w każdej z nich monumentalizm.”
(prof. L. Lameński)
„Nie chodzi tu o epatowanie widza zaskakującymi czy karkołomnymi wręcz
usiłowaniami przełamania materialności kamienia we wszystkich jej znaczeniach.
W rzeźbach Markowskiego odczuwalny jest szacunek dla tego tworzywa, zgoła
pokora, z jaką traktuje jego naturalne walory.”
(dr W. Odorowski)
218